Teksten

Alleen een ‘war on talent' kan de oude garde doen vergeten

wo 31 december 2008

Alleen een ‘war on talent' kan de oude garde doen vergeten

De politieke klasse van vandaag heeft bijna alle geloofwaardigheid bij de burger verloren. Beneveld door de macht zijn ideologieën verschraald en is de politieke discussie verworden tot bijtende oneliners. Een politieke cultuur waar ‘ons kent ons', onbekwaamheid, communautaire gevechten, politieke benoemingen en spelletjes belangrijker geworden zijn dan openheid, een duidelijke visie en bezorgdheid voor elke burger. De oude politieke cultuur is sluipend teruggekeerd, en met hen de oude garde Martens, Dehaene en Van Rompuy. Open Vld heeft dit spel te lang meegespeeld en is er, alle pogingen ten spijt, niet in geslaagd het laatste jaar een offensief liberalisme op de kaart te zetten.

Wat jongeren missen in de huidige politieke klasse is een duidelijk perspectief. Er wordt teruggegrepen naar oude recepten die bewezen hebben niet te werken. Angst voor verandering leidt naar conservatisme en populisme en drijft ons weg van een open, tolerante en toekomstgerichte maatschappij.

Ik mis vandaag bij andere (jongeren)partijen de grote verhalen, die burgers en maatschappij in beweging krijgen. Ik geloof dat elke politieke visie dan ook begint met een duidelijke ideologie, een duidelijk mens- en maatschappijbeeld. In debatten blijkt dikwijls dat andere partijen een duidelijk en coherent denkkader missen. Ook bij jongeren merk ik meer interesse in het ad-hoc aanpakken van een probleem, dan te vertrekken vanuit een duidelijk mensbeeld. Het is in te beweren dat de ideologieën hebben afgedaan. Maar zij die dat verkondigen hebben hun ideologie vervangen door een pragmatische opstelling met de hoop op het verzamelen van het grootst mogelijk aantal stemmen. Dit pragmatisme laat niet alleen grote onzekerheid over het toekomstige gedrag van een politieke partij, maar ze dwingt de politici het tekort aan ideologie op te vullen door een teveel aan vedettecultus en marktonderzoek.

Gedrevenheid, optimisme en visie dreven wel de liberale jongeren uit de jaren '70, onder leiding van Guy Verhofstadt, Karel De Gucht en Patrick Dewael. Dertig jaar lang bouwden zij een project op, dat uitmondde in twee regeringen, geleid door Verhofstadt. Zij vernieuwden, introduceerden nieuwe filosofen, economen en sociologen in de liberale beweging en het maatschappelijk denken en trokken een verstarde liberale partij de moderniteit in. Deze beweging lanceerde burgermanifesten, die een diepe indruk achter lieten op het maatschappelijk debat.

De generatie politici die vandaag aan de top staan slagen er niet langer in een wervende politieke boodschap te verkondigen. De meesten hebben nooit iets anders gedaan dan politiek en hebben altijd een job, verweven met politieke macht, uitgeoefend in kabinetten. Daarmee is de voeling met de dagdagelijkse problemen van arbeiders, bedienden, ondernemingen en burgers weggevallen. De rekrutering van politieke partijen zit dus fundamenteel fout. In plaats van jonge talentvolle gedreven mensen uit alle lagen van de maatschappij, waaronder universiteiten en ondernemingen, te rekruteren wordt eerst het stemmenpotentieel berekend alvorens men op de lijst kan gaan staan. Dit uit zich ondermeer in het ontstaan van politieke dynastieën. Nieuwe ideeën en voorstellen vinden op die manier niet langer een weg naar de partijen.

Ook de invulling die politici aan hun functie geven is scheefgetrokken. Politici dienen ten dienste te staan van burger en samenleving. Zij vervullen een belangrijke maatschappelijke rol. Uiteraard is het belangrijk om politieke macht te verwerven om maatschappelijke problemen aan te kaarten en een publiek debat aan te trekken, maar macht mag nooit een doel op zich zijn. Wanneer de eigen carrière voorrang krijgt op principes of het algemeen belang, sterft de politiek en daarmee ook de democratie.

Zelfs onder moeilijke omstandigheden dient een lange termijn perspectief overeind te blijven. Daarom dat de voorzitters van de verschillende jongerenpartijen, langs beide kanten van de taalgrens, elkaar regelmatig ontmoeten. De politiek van de laatste maanden en jaren, waar alle partijen zich schuldig aan maken, overstijgt niet langer de waan van de dag. Dat het anders moet, zal duidelijk zijn. Maar er zal durf voor nodig zijn om consequent te zijn en radicaal het roer om te gooien, te weerstaan aan de druk van belangengroepen en de keuze te durven maken om verouderde structuren achter ons te laten en duidelijk de weg uit te zetten voor een innovatief Vlaanderen, België en Europa.

Laat ons daarbij de discussie niet uit de weg gaan. Als jongeren is het onze plicht om de discussie scherp te stellen, met kennis van zaken, en niet mee te doen aan partijpolitieke spelletjes.
The ‘war on talent' is niet enkel in de ondernemingswereld een belangrijke uitdaging. Vandaag is het dringend nodig dat in de politieke wereld de strijd om talent opnieuw losbarst!

Philippe De Backer
Voorzitter Jong VLD
Doctoraatsstudent biotechnologie UGent

Reageer:

Naam*
Email*
Bericht*
Controle*
(*) verplichte velden